Akademia wiedzy

Cukrzyca – choroba dobrobytu i naszych czasów

Dlaczego? Czy dawniej ludzie nie chorowali na cukrzycę? Oczywiście, że chorowali, jednak zdecydowanie rzadziej. Obecnie na świecie na cukrzyce choruje 387 milionów ludzi, szacuje się, że około połowa nie jest świadoma tego faktu. Około 5% chorych jest na cukrzycę 1 typu czyli tzw. insulinozależną, wymagającą iniekcji insuliny.
 

Zacznijmy od definicji – czy cukrzyca jak nazwa wskazuje związana jest wyłącznie z cukrem?

Otóż nie. Jest to choroba, którą definiuje poziom glukozy  we krwi.
 

Cukrzyca – grupa chorób metabolicznych charakteryzująca się hiperglikemią (podwyższonym poziomem glukozy we krwi) wynikającą z defektu produkcji lub działania insuliny wydzielanej przez komórki beta trzustki *

Rozróżnia się kilka typów cukrzycy, najczęściej spotykane to:

Cukrzyca typu 1, tzw. insulinozależna, wymagającą podawania insuliny, której z różnych powodów nie produkuje trzustka.

Cukrzyca typu 2  - jest najbardziej rozpowszechniona, charakteryzuje się zbyt małą ilością wydzielanej insuliny lub słabą wrażliwością tkanek na insulinę, tzw. insulinoopornością.

Cukrzyca ciężarnych – przejściowo podwyższony poziom cukru we krwi związany z ciążą.


Ja sprawdzić czy masz cukrzycę? Wystarczy wykonać proste badanie poziomu glukozy we krwi na czczo. 
 

NORMA NA GLUKOZĘ WE KRWI NA CZCZO : 75 – 99 mg/dl

 

Nie każdy wynik powyżej normy wskazuje jednak na cukrzycę. Jeżeli Twój wynik przekracza tę liczbę nie oznacza to, że możesz mieć cukrzycę ale nie możesz również tego zbagatelizować. Stan przed cukrzycowy ( poziom glukozy 100-125 mg/dl)  to również objaw, którego nie wolno przegapić.

 

Cukrzyca 2 typu jest definiowana, kiedy poziom glikemii przekracza 125 mg/dl.

 

Warto wiedzieć co ma wpływ na poranną glikemię (poziom glukozy we krwi):
 

Oprócz codziennej diety z pewnością jest to czas i rodzaj ostatniego posiłku, jaki został zjedzony w dniu poprzedzającym badanie. Jeżeli zjadłeś późno, czyli mniej niż 3 godziny przed snem, Twój posiłek zawierał cukry proste zjedzone w postaci produktów słodkich takich jak słodycze, cukier ale także owoce, alkohol  czy bardzo tłuste produkty, (które są trawione z opóźnieniem)  możesz mieć podwyższony poziom glukozy we krwi w godzinach porannych.
 

A jeżeli wynik mieści się w normie? Czy to uspokaja? Niestety nie.  Czasami warto wykonać tzw. test OGTT, czyli obciążenia glukozą. Pomiary cukru dokonywane są: na czczo, po godzinie i po 2 godzinach od wypicia roztworu glukozy. Badanie to wykonywane jest wyłącznie w laboratorium. Jeżeli poziom cukru po 2 godzinach przekracza 140  mg/dl (u kobiet ciężarnych 120 mg/dl) diagnozuje się cukrzycę 2 stopnia niezależnie od poziomu glikemii na czczo.
 

Ludzie często bagatelizują objawy cukrzycy, które niestety pokrywają się częściowo  z objawami innych chorób.
 

Jeżeli odczuwasz chroniczne zmęczenie nie przypisuj tego wyłącznie przepracowaniu, małej ilości snu czy zmianie pór roku. Zaniepokoić powinna również niepohamowana chęć na słodycze, napady głodu, senność po posiłkach, problem z utratą wagi lub tycie „bez powodu”. Powodem jest oczywiście cukrzyca.  Bagatelizowanie takich oznak cukrzycy może doprowadzić do pojawienia się innych objawów: zaburzeń widzenia, częstego oddawania moczu, nadmiernego pragnienia czy problemów z gojeniem się ran.
 

Czy mamy wpływ na to czy zachorujemy czy nie? Oczywiście, ze tak. Jedynie 0,5% wszystkich przypadków cukrzycy jest określanych przez geny, więc o ile nie należysz do tej grupy możesz wpłynąć na swoje zdrowie nawet jeżeli w Twojej rodzinie cukrzyca 2 stopnia dotyczy kilku pokoleń wstecz. 
 

Jak możesz sprawdzić czy należysz do grupy ryzyka? Co sprzyja cukrzycy?
 

1. nadwaga i otyłość, zwłaszcza jeżeli tkanka tłuszczowa gromadzi się w okolicy brzucha

Możesz sam sprawdzić czy ten czynnik Cię dotyczy mierząc obwód pasa. Nie powinien przekraczać 80 cm u kobiet i 94 cm u mężczyzn.

2. Bardziej precyzyjnym sposobem jest określenie swojego BMI. Możesz to zrobić sam podstawiając do wzoru swoje dane:
 




 

Jeżeli wartość przekracza 25 pomyśl o zrzuceniu nadmiaru kilogramów – w ten sposób ograniczysz ryzyko zachorowania.

Prawidłowy wynik nie oznacza to, że nie znajdujesz się w grupie ryzyka.
 

Warto określić poziom tkanki tłuszczowej, ponieważ nawet przy prawidłowym BMI możesz mieć wewnętrzną otyłość lub nadwagę. Takie badanie warto wykonać u dietetyka.

Co jeszcze sprzyja zachorowaniu?
 

3. siedzący tryb życia ,

4. niektóre choroby i przyjmowane leki

4. dieta


Nie bez powodu cukrzyca należy do tzw. chorób dietozależnych. Spożywanie produktów wysokoprzetworzonych takich jak biała mąka, biały ryż i makaron czy słodycze najbardziej przyczyniają się do ryzyka zachorowania. Spożywane w nadmiarze ciasta, ciasteczka, cukierki, wszelkiego rodzaju przekąski zawierające cukier powinny być rzadkością w codziennej diecie. Takie produkty szybko podnoszą poziom glukozy we krwi, trzustka jest zmuszana do szybkiego i dużego wyrzutu insuliny w celu „wyłapania” pojawiającej się nagle glukozy. O ile takie sytuacje nie zdarzają się często nie mają wpływu na Twoje zdrowie. Ale ciągłe „męczenie” trzustki może spowodować, że odmówi posłuszeństwa. Zbyt mała ilość insuliny, nieadekwatna do ilości cukru jaki pojawił się we krwi spowoduje, że na stałe podniesie się  poziom glukozy a  jej nadmiar zostanie odłożony w postaci tkanki tłuszczowej.  

 

Nie tylko słodkie produkty ale również te tłuste mają wpływ na możliwość zachorowania na cukrzycę. Nie dotyczy to wszystkich tłuszczy a jedynie nadmiaru tzw. izomerów trans, które często związane są z produktami słodkimi takimi jak ciasta czy ciastka.

 

Co więc sprzyja zachorowaniu? Czy tytułowy „dobrobyt”  zawsze prowadzi do cukrzycy?
 

Tak naprawdę prowadzi do niej nadmiar. Dawniej ludzie jadali rzadziej, o określonych porach, nie przejadali się i nie podjadali. Obecnie nadmierna podaż żywności ale również przekąsek sprzyja częstszemu sięganiu po coś do jedzenia. Jedzenie stało się przyjemnością samą w sobie, przestało służyć jedynie zaspokajaniu głodu.  Jemy dla przyjemności, z przyjemnością się również objadamy, wynagradzamy sobie trudy życia i codzienny stres.
 

Jak więc odżywiać się aby uniknąć zachorowania?
 

Po pierwsze unikaj nadmiaru cukru pod każdą postacią. Nie słodź, nie jedz na co dzień słodyczy, produktów słodzonych, wysokoprzetworzonych, produktów gotowych, słodzonych soków.

Przed cukrzycą uchroni Cię dieta bogata w warzywa, nieoczyszczone węglowodany takie jak grube kasze, ciemny ryż, ciemne pieczywo bez dodatku substancji słodzących, tłuste ryby, pestki, orzechy i owoce ale w ograniczonych ilościach.

Jedz regularnie, nie podjadaj, słodycze jedz nie częściej niż raz w tygodniu.
 

Jeżeli chcesz uniknąć zachorowania na cukrzycę dbaj o dietę, regularnie ćwicz i raz na rok kontroluj poziom cukru we krwi. Jeżeli już jesteś chory niech nie uspokaja Cię branie leków. Nieodpowiednia dieta niweluje skutki leczenia farmakologicznego, co więcej, może w konsekwencji prowadzić do rozwoju cukrzycy typu 1 czyli insulinozależnej. 
 

Właściwe odżywianie i ruch to klucz do uregulowania poziomu glikemii. Nawet biorąc insulinę powinieneś dbać o dietę aby uniknąć powikłań takich jak retinopatia (uszkodzenie naczyń krwionośnych siatkówki oka prowadzący do ślepoty), nefropatia (uszkodzenie nerek prowadzące do ich niewydolności) czy stopa cukrzycowa (martwica tkanek prowadząca do amputacji stopy). Zawał serca, udar mózgu czy spadek odporności to również przypadłości będące konsekwencją nieleczonej cukrzycy.

 

H.Ciborowska, A.Rudnicka : Detetyka, wyd. PZWL 2009

2016-11-14

więcej...>

Ważne co jemy, ale i jak jemy

 

Nieodpowiednia dieta może prowadzić do poważnych chorób. Zła higiena i brak nawyku mycia rąk przed jedzeniem lub po wyjściu z toalety może skończyć się atakiem takich pasożytów jak lamblia, toksoplazma, owsiki, toksokaroza czy glista ludzka.

 

Lamblioza

To choroba przewodu pokarmowego, za którą odpowiedzialne są pierwotniaki Lamblia intestinalis. Do przewodu pokarmowego dostają się z zanieczyszczonymi pokarmami lub z niemytych rąk. Jest to klasyczny przykład choroby „brudnych rąk” która objawia się:

 

- brakiem łaknienia

- kurczowymi bólami brzucha

- nudnościami, wzdęciami, wymiotami

- nawracającymi wodnistymi biegunkami

- bólami głowy, zmęczeniem, bezsennością

- reakcjami uczuleniowymi z różnego rodzaju wysypką

- stanami podgorączkowymi

- u dzieci lamblie wywołują również zaburzenia w trawieniu tłuszczów i węglowodanów

 

Objawy choroby występują dopiero po 1 do 3 tygodni od połknięcia lamblii. Aby stwierdzić ich obecność wystarczy wykonać proste badanie laboratoryjne na obecność cyst w kale. Jednak pojedyncze badanie może nie dać pozytywnego wyniku, ponieważ cysty wydalane są okresowo. W laboratorium wykonuje się specjalne testy immunoenzymatyczne wykrywające antygeny lamblii we krwi. W rodzinie, w której choruje jedna osoba wszyscy powinni poddać się leczeniu.

 

Toksoplazmoza

 

Toksoplazmozę wywołują pierwotniaki Toxoplasma gondii. Do zarażenia dochodzi przez spożycie zanieczyszczonych warzyw i owoców, uszkodzoną skórę lub brudne ręce. Choroba zazwyczaj przebiega bezobjawowo, czasem występuje gorączka i powiększone węzły chłonne. Diagnozę przeprowadza się przy pomocy badania krwi. Organizm broniąc się przed pasożytem wytwarza specjalne białka, których obecność może wskazywać na infekcję. Zarażenie jest bardzo groźne dla kobiet w ciąży.

 

Owsica

 

 Jest to przykład klasycznej choroby „brudnych rąk”. Na nieumytych rękach mogą znajdować się jaja owsików, które dostają się do układu pokarmowego podczas np. spożywania posiłku.

 

Owsica objawia się:
 

- brakiem apetytu

- bladością

- bólami brzucha

- rozdrażnieniem

- trudnością z koncentracją

- problemami ze snem

 

Pasożyty wykrywa się badając kał na lub przez oglądanie okolic odbytu mniej więcej dwie godziny po zaśnięciu. Najlepszą metodą jest przylepienie w okolicy odbytu wcześnie rano specjalnej taśmy celofanowej i dostarczenie jej jak najszybciej do laboratorium.

 

Toksokaroza

 

Toksokaroza jest chorobą pasożytniczą wywoływaną przez nicienie, których nosicielami są młode psy i koty. Pasożyt wywołuję u ludzi chorobę zwaną „zespołem larwy wędrującej”. Larwy cechuje duża aktywność – są żywe nawet do dwóch lat.

 

Przy intensywnej inwazji larw u dziecka mogą wystąpić następujące objawy:
 

- wysoka temperatura

- osłabienie

- senność

- nudności

Zakażenie pasożytem wykrywa się wykonując badanie krwi w kierunku wykrycia przeciwciał dla Toxocara canis.

 

Glistnica

 

Zakażenie glistą ludzką jest dość powszechne. Jajeczka glist znajdują się na brudnych owocach, warzywach oraz na nieumytych rękach. Mogą być również obecne na sierści psa czy kota. Pasożyty żywią się pokarmem ludzkim oraz wydzielają toksyczne substancje zatruwające organizm.

 

Objawy:
 

- bóle brzucha

- mdłości, wymioty

- biegunki

- zaburzenia łaknienia

- wysypka

- świąd  skóry

- ból głowy

- gorączka

- uporczywy kaszel

 

W celu rozpoznania choroby przeprowadza się  badania na obecność jaj glisty w kale. Pasożyt wywołuję często reakcje alergiczne dlatego wykonuje się również badania na obecność przeciwciał IgE.

 

Specjalista podpowiada:
 

Aby uniknąć zarażenia pasożytami należy dbać o higienę osobistą, często myć ręce, zwłaszcza po wyjściu z toalety oraz w sytuacjach, w których może dojść do przeniesienia pasożytów, na przykład  przebywając w miejscach publicznych .

2016-04-28

więcej...>

Siłowe spalanie kalorii

Odpowiednio dobrane ćwiczenia doskonale wspomagają odchudzanie. Jakie znaczenie w procesie spalania kalorii mają ćwiczenia siłowe?
 

Pod wpływem ćwiczeń siłowych układ nerwowy pobudza się, zwiększa się wydzielanie adrenaliny, noradrenaliny, a także hormonu wzrostu i testosteronu. Każdy z tych hormonów wykazuje silne działanie, powodując szybki rozpad tkanki tłuszczowej. Z biologicznego punktu widzenia, ćwiczenia siłowe pobudzają system enzymatyczny, a nasilenie reakcji degradacji komórek tłuszczowych powoduje przyrost masy mięśniowej, co w rezultacie nasila proces spalania kalorii. Bardzo istotne jest, aby każdy człowiek zachował odpowiednie proporcje pomiędzy tkanką mięśniową a tłuszczową. Jak wskazują badania, przeciętny człowiek po ukończeniu 20 roku życia w ciągu każdej następnej dekadzie traci ok. 4 kg mięśni. Tkanka mięśniowa jest wypierana przez niechcianą tkanką tłuszczową. Mimo, że masa ciała może pozostawać bez zmian ciało z wiekiem traci swoja elastyczność, staję się bardziej wiotkie i mniej atrakcyjne.

 

Specjalista podpowiada:

 

Regularna aktywność fizyczna umożliwia osiągnięcie wymarzonej masy ciała oraz stwarza niepowtarzalną okazję do poprawy stanu zdrowia. W efekcie zmienia się również nasze samopoczucie oraz nastawienie do życia. Ćwiczenia siłowe redukują demineralizację kości, poprawiają ich strukturę chroniąc przed osteoporozą oraz zmniejszają możliwość wystąpienia reumatyzmu. Zmniejsza się też prawdopodobieństwo zachorowań na cukrzycę, poprzez obniżenie masy tłuszczowej i poprawę tolerancji na glukozę. Skraca się czas krzepnięcia krwi, redukuje ryzyko wystąpienia choroby niedokrwiennej serca. Co ciekawe, ćwiczenia z obciążeniem nie tylko powodują wzrost masy mięśniowej, która zapobiega utracie jędrności ciała, ale również mają niesamowity wpływ na hamowanie procesów starzenia. Pod wpływem regularnych ćwiczeń uaktywnia się system odpornościowy organizmu. Wraz z postępującym wiekiem, w naturalny sposób odporność naszego organizmu maleje. Jak pokazują badania, dzięki regularnym ćwiczeniom obserwuje się najbardziej zaskakujące efekty wzrostu odporności u osób starszych.


Czy wiesz, że..
 

Dwadzieścia minut jazdy na rowerze stacjonarnym powoduje utratę ok. 100 kcal, a kilkadziesiąt minut spędzonych na siłowni pozwala spalić jedynie pół czekolady czyli około 250 kcal.

 

2016-04-08

więcej...>

Jak walczyć z otyłością?

Otyłość to choroba. Cierpi na nią już niemal miliard osób. Walka z otyłością i pozbycie się nadmiernych kilogramów jest możliwe jedynie dzięki diecie połączonej z regularnym wysiłkiem fizycznym. Najtrudniejszy jednak jest pierwszy krok. Jak zatem zacząć?

 

Otyłość jest wynikiem dziedziczonych predyspozycji oraz nadmiernego spożycia kalorii lub wręcz przeciwnie – zbyt niskiej kaloryczności diety. To niebezpieczna choroba, która skutkuje podwyższonym ryzykiem zapadnięcia na różne inne schorzenia i dolegliwości, także te śmiertelne. Może powodować m. in. chorobę niedokrwienną i niewydolności serca, nadciśnienie tętnicze oraz choroby wątroby.  Otyłość brzuszna charakteryzuje się gromadzeniem tkanki tłuszczowej wewnątrz jamy brzusznej. Otyłość centralna występuje w połączeniu z innymi zaburzeniami, natomiast otyłość androidalna występuje zazwyczaj u chorych na cukrzycę typu 2. Jeśli zostało wytłumaczone co to jest otyłość brzuszna to powinno być również czym charakteryzują się inne typy otyłości.   Im czas trwania otyłości jest dłuższy lub stopień otyłości jest większy, tym wyższe jest ryzyko rozwoju cukrzycy. Ważnymi czynnikami są również zmiany stopnia nadwagi, wiek chorych oraz aktualna masa ciała. Jak uchronić swoje zdrowie i walczyć z otyłością?
 

 

Specjalista podpowiada:
 

Prawidłowa dieta wspomagana regularną aktywnością fizyczną to najlepsza forma leczenia otyłości. Zmiana trybu życia zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób oraz wiąże się z diametralną poprawą samopoczucia. Regularna aktywność fizyczna sprzyja redukcji tkanki tłuszczowej oraz ułatwia utrzymanie prawidłowej masy ciała. Zmniejsza również poziom cukru we krwi, obniża ciśnienie tętnicze oraz zmniejsza zapotrzebowanie na insulinę. Odpowiednio dopasowany trening wzmacnia mięśnie i kości. Jeżeli u osoby otyłej zdiagnozowano cukrzycę leczenie wymaga diety zbilansowanej pod kątem podaży i źródeł węglowodanów. Zastosowanie diety redukcyjnej zapewnia stopniowe i umiarkowane zmniejszanie masy ciała oraz hamuje występowanie zjawiska tzw. jo-jo czyli nawrotu nadwagi. Jest to również kluczowy element kuracji terapeutycznej.


Czy wiesz, że..
 

Otyłość jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów. Co roku umiera przez nią około 2,8 miliona osób.  

 

2016-03-25

więcej...>

Jedz zdrowo dla dziecka

Odżywianie w ciąży wpływa na rozwój noworodka. Niestety nieodpowiednia dieta może doprowadzić do trwałych zaburzeń rozwojowych. Przyszłe mamy powinny pamiętać, aby do swoich diet wprowadzać odpowiednie składniki odżywcze, minerały oraz witaminy. Jak to zrobić?


To, że kobiety w ciąży przybierają na wadze jest naturalnym procesem  związanym z rozwojem płodu. W tym czasie w ciele kobiety zachodzą istotne zmiany anatomiczne i fizjologiczne.


Na wzrost masy ciała podczas ciąży składają się: masa płodu, łożyska, płynu owodniowego, zwiększenie masy macicy, gruczołów mlecznych, krwi, płynów wewnątrz i zewnątrzkomórkowych oraz przyrost tkanki tłuszczowej.


W zależności od indywidualnego przebiegu ciąży kobiety przybierają na wadze od kilku do kilkunastu kilogramów. Dlaczego tak się dzieje?
 


Zdrowe przybieranie na wadze.


Ciąża trwa około 40 tygodni, czyli prawie 270 dni. Ten czas dzieli się na 3 bardzo ważne okresy tzw. trymestry:

I – od zapłodnienia do 13 tygodnia ciąży,

II – od 14 tygodnia do 27 tygodnia

III – od 28 tygodnia do 40 tygodnia
 

W pierwszym trymestrze masa ciała kobiety wzrasta nieznacznie, natomiast w trzecim przyrost masy ciała przebiega najszybciej. Jeżeli przed zajściem w ciążę kobieta miała prawidłowe Bmi powinna przytyć około 11-15 kg. Natomiast jeżeli miała niedowagę - masa ciała może osiągnąć maksymalnie18 kg. Kobiety borykające się z nadwagą powinny przytyć najmniej podczas ciąży – maksymalnie 7 kg.


Waga noworodka w dużej mierze uzależniona jest od masy ciała kobiety przed zajściem w ciążę oraz przyrostu wagi w trakcie jej trwania. Kobiety, które przed ciążą borykały się z niedowagą oraz te, które podczas ciąży wykazały nieznaczny wzrost wagi są w grupie ryzyka – dziecko może ważyć poniżej 2500 g. Ryzyko to może być również spowodowane paleniem papierosów. Odpowiednia masa urodzeniowa noworodka to 3,1-3,6 kg. Makrosomia czyli nadmierna masa urodzeniowa dziecka występuje w momencie gdy noworodek waży ponad 4 kg, natomiast za zbyt niską masę urodzeniową uważa się mniejszą niż 2,5 kg.
 

Specjalista podpowiada:
 

Narodziny dziecka to wyjątkowo ważny okres w życiu każdej kobiety. Poprzedzające go dziewięć miesięcy to odpowiedni moment do wprowadzenia zmian w swoim życiu. Niewłaściwy sposób odżywiania negatywnie wpływa na rozwój noworodka i może doprowadzić do trwałych zaburzeń rozwojowych. Przyszła mama powinna wprowadzić do swojej diety odpowiednie składniki odżywcze, minerały oraz witaminy. Skomponowanie właściwej diety nie jest łatwe, dlatego warto skorzystać z porady dietetyka. Początkowym etapem kuracji jest zweryfikowanie obecnego sposobu żywienia oraz dokładna analiza potrzeb i preferencji kobiety. Pierwsza wizyta ma na celu przede wszystkim zbudowanie świadomości młodej mamy. Specjalista ustala dietę biorąc pod uwagę stan zdrowia, wszystkie uwarunkowania związane z odmiennym stanem kobiety oraz na bieżąco dostosowuje program dietetyczny do zmieniających się potrzeb związanych z  rozwojem ciąży.

 

Czy wiesz, że...
 

Liczba rodzących się dzieci zmienia się wraz z porami roku? W Polsce szczyt urodzeń przypada na miesiące wakacyjne.

Przyszłym mamom rosną.. stopy! Na skutek rozluźnienia więzadeł przez hormony ciążowe, stopy ulegają powiększeniu.

 

2016-03-15

więcej...>

Kwasy tłuszczowe w dziecięcej diecie

Dobrze odżywione dzieci rzadziej chorują, mają mniejsze problemy w nauce i sprawiają mniej kłopotów wychowawczych. Wystarczy właściwie zbilansowana dieta, bogata w składniki odżywcze. Jak skomponować odpowiedni jadłospis uwzględniając wartościowe składniki w produktach?

 

Zdrowe kwasy tłuszczowe
 

Wiele uwagi poświęcamy diecie dzieci w ich pierwszym roku życia. Niestety zapominamy, że racjonalne żywienie jest ważne również w ich dalszym cyklu rozwojowym. Właściwie skomponowany jadłospis dostarcza odpowiednią ilość składników odżywczych i energetycznych, które są niezbędne do prawidłowego rozwoju. Nienasycone kwasy tłuszczowe są jednymi z nich. Powinny być dostarczane codziennie wraz z pokarmem bądź w postaci suplementów.
 

Do nienasyconych kwasów tłuszczowych zaliczamy:
 

- kwas linolowy - LA

- kwas arachidonowy – ARA

- kwas alfa-linolenowy – ALA

- kwas eikozapentaenowy – EPA

- kwas dokozaheksaenowy – DHA
 

Kwasy tłuszczowe nienasycone są nośnikiem energii, wspomagają pracę mózgu i układu nerwowego, działają antydepresyjnie oraz wpływają na zdrowy wygląd skóry, włosów i paznokci. Regulują czynności wielu narządów oraz są niezbędnym budulcem błon komórkowych i tkanki mózgowej.

Jak jeść by dostarczać je w odpowiednich ilościach?
 

Specjalista podpowiada:
 

Trzy pierwsze kwasy znajdują się w olejach roślinnych: słonecznikowym, sojowym, kukurydzianym, lnianym i w orzechach.  Kwasy EPA i DHA występują przede wszystkim w rybach morskich oraz w tranie. DHA jest bardzo istotnym czynnikiem funkcjonowania nerwów, ścian komórkowych oraz przyczynia się do prawidłowego wzrostu dziecka, dlatego powinien być bezwzględnym elementem diety niemowlaków. Ma również istotny wpływ na tkankę kostną. Jego niedobór bywa jedną z przyczyn nadpobudliwości ruchowej u dzieci. Choć tran nie jest lubiany przez najmłodszych powinien być istotnym składnikiem dziecięcej diety. Zawiera on kwas DHA,  jest też źródłem witamin rozpuszczalnych w tłuszczach czyli A, E, D i K, które są niezbędne do właściwego rozwoju dziecka.
 

Dwa ostatnie kwasy przyczyniają się do utrzymania niskiego ciśnienia krwi oraz zapewniają lepszy psychofizyczny rozwój dzieci długo karmionych piersią. Niedostateczna ich ilość sprzyja zahamowaniu wzrostu oraz spadkom masy ciała.
 

Czy wiesz, że..
 

Od momentu zapłodnienia do chwili narodzin masa ciała dziecka powiększa się aż... 5 milionów razy!

2016-03-02

więcej...>

Spacerem po zdrowie

 

Regularny wysiłek fizyczny ma zbawienny wpływ na funkcjonowanie naszego organizmu. To źródło zdrowia i lepszego samopoczucia. Nie trzeba od razu wykupywać karnetu premium do siłowni, wystarczy spacer. Kilka godzin marszu w tygodniu potrafi zdziałać cuda.


Regularne uprawianie sportu wpływa na prawidłowy rozwój w okresie dzieciństwa i młodości, zapewnia utrzymanie zdrowia oraz kondycji w dorosłym wieku oraz spowalnia proces starzenia się. Pod wpływem aktywności fizycznej nasze serce staje się silniejsze, co redukuje prawdopodobieństwo występowania chorób serca. Organizm doskonali funkcjonowanie wątroby, gruczołów, gospodarki hormonalnej i enzymatycznej. Osoby aktywne fizycznie często skutecznie zmieniają tryb życia na lepszy: łatwiej rezygnują z nałogów, wprowadzają racjonalne żywienie i dbają o właściwy cykl pracy oraz wypoczynku.

 

 

Specjalista podpowiada:

 

Aby osiągnąć upragnione efekty wystarczy po prostu maszerować. Mimo, że chodzenie jest naturalną formą aktywności ruchowej, jego wpływ na organizm wciąż jest niedoceniany. Regularne treningi na świeżym powietrzu wspomagają przepływ krwi oraz usprawniają pracę płuc. U osób starszych maszerowanie poprawia wydolność fizyczną, istotnie wpływa na pracę mózgu oraz system nerwowy. Dzięki temu komfort życia wzrasta i poprawia się kondycja psychiczna.
 

Kilka zasad marszu:
 

  • wybieramy odpowiednie obuwie z elastyczną podeszwą
  • zaczynamy i kończymy ćwiczeniami oddechowymi
  • spacerujemy codziennie nie krócej niż 30 min
  • utrzymujemy prostą sylwetkę, rozluźniamy maksymalnie mięśnie barków i tułowia
  • maszerujemy swobodnie, bez nadmiernego wydłużania kroków
  • utrzymujemy żwawe tempo

Marsz powinien być również dostosowany do panujących warunków atmosferycznych. W tym okresie podatność na choroby i przeziębienia jest zwiększona, dlatego należy unikać nadmiernego wdychania powietrza przez usta. Najbardziej odpowiednią porą do maszerowania są godziny popołudniowe. Organizm posiada wtedy największą sprawność mięśniową i krążeniową. Należy  ubrać się warstwowo, tak, by nie doprowadzić do wyziębienia organizmu. Przed zmarznięciem należy chronić przede wszystkim stopy i głowę, ponieważ przez te części ciała organizm odprowadza największe ilość ciepła. Stosujmy buty za kostki, o dobrze profilowanych podeszwach.


Czy wiesz, że..
 

Przeciętny człowiek w czasie swojego życia pokonuje na piechotę dystans ponad 80 000 km, czyli dwukrotnie okrąża ziemię.

 

2016-03-02

więcej...>

Kawa na pamięć, oliwa na serce

Oliwa z oliwek i kofeina w kawie spowalniają procesy starzenia się skóry. Oba te produkty wspomagają również procesy odchudzania. Do tego kawa poprawia pamięć i koncentrację, a oliwa idealnie sprawdza się w profilaktyce chorób serca. Jakie jeszcze właściwości kryją te z pozoru zwyczajne substancje?

 

1. Oliwa uchroni przed astmą
 

Według lekarzy dużą część dziennego zapotrzebowania tłuszczu powinny stanowić kwasy tłuszczowe jednonienasycone, których głównym źródłem jest oliwa z oliwek. Zawiera witaminy antyoksydacyjne które chronią przed rozwojem miażdżycy i chorób nowotworowych. Spożywanie oliwy z oliwek obniża cholesterol, zmniejsza ryzyko występowania chorób serca oraz obniża poziom cukru we krwi. Chroni przed miażdżycą, zmniejsza ryzyko zawału oraz hamuję wydzielanie soku żołądkowego, zapobiegając chorobie wrzodowej. Dodatkowo stosowana w diecie, wspomaga proces odchudzania. Badania wykazały, że wypijanie dwóch łyżek przed snem przeciwdziała występowaniu zaparć. Natomiast spożywanie oliwy przez kobiety w ciąży, chroni dziecko przez zachorowaniem na astmę oskrzelową oraz alergię.

 

2. Kawa – fakty i mity
 

Powszechnie uważa się, że kawa ma zły wpływ na choroby układu krążenia. Jednak związek pomiędzy piciem kawy a nadciśnieniem tętniczym wcale nie jest tak duży. Kofeina zawarta w kawie podnosi ciśnienie oraz pobudza funkcjonowanie mózgu i serca. W przypadku gdy wypijamy kawę codziennie, w tych samych lub zbliżonych ilościach, efekt jej działania z upływem czasu zanika. Dopiero po 1 dniu abstynencji  może ponownie podnieść ciśnienie o parę kresek.
Regularne i umiarkowane picie kawy samo w sobie nie zwiększa ryzyka nadciśnienia. Wiadomo jednak, że pacjenci z podwyższonym ciśnieniem krwi mogą być bardziej wrażliwi na działanie kawy, zwłaszcza gdy wypijają ją okazjonalnie.
Kofeina zawarta w kawie przyśpiesza przemianę materii, wspomagając proces odchudzania. Dodatkowo jest istotnym składnikiem w wielu przeciwstarzeniowych kosmetykach, zwalczając niedoskonałości skóry. Usuwa cienie pod oczami, wzmacnia włosy oraz ułatwia walkę z cellulitem. Kawa działa również na centralny układ nerwowy, przyśpieszając procesy myślowe. Pobudzając umysł do pracy, zwiększa pamięć i ułatwia koncentrację. Kofeina pomaga również w alergii, chroni przed nowotworami oraz zmniejsza ryzyko chorób Alzheimera i Parskinona.

 

Czy wiesz, że..

Oliwa z oliwek zmniejsza ryzyko zachorowania na raka piersi aż o 25%?

2016-02-18

więcej...>

Dieta w cukrzycy

Można z nią normalnie żyć,  a najskuteczniejszą formą profilaktyki są: zdrowa dieta,  prawidłowo utrzymywana masa ciała oraz ruch. Choć wydaje się to proste, skomponowanie właściwego i pełnowartościowego jadłospisu jest często nie lada wyzwaniem.
 

Pierwszym etapem leczenia jest najczęściej wizyta u specjalisty, który tworzy dopasowaną, zbilansowaną dietę, ze szczególnym uwzględnieniem rodzaju i poziomu węglowodanów. Dieta osoby chorej na cukrzycę powinna być przede wszystkim urozmaicona i bogata w produkty zawierające rozpuszczalne włókna roślinne, między innymi chleb razowy, owoce, warzywa oraz ryby.

 

Wyzwania chorych na cukrzycę
 

Najważniejsze jest ograniczenie spożycia węglowodanów prostych, które w szybkim tempie podnoszą poziom glukozy we krwi. Osoba chora na cukrzycę powinna zrezygnować ze słodkich napojów, soków owocowych, słodyczy a nawet z niektórych owoców. Spożycie węglowodanów należy zwiększać w godzinach rannych oraz południowych, natomiast stopniowo ograniczać wieczorami. Niezbędnym składnikiem potraw powinien być rozpuszczalny błonnik pokarmowy, którego źródłem są między innymi otręby owsiane oraz surowe warzywa. Błonnik utrudnia wchłanianie cukru do krwi oraz obniża poziom cholesterolu. W diecie należy zwrócić szczególną uwagę na odpowiednią ilość i jakość tłuszczu. Należy ograniczyć spożycie tłuszczów zwierzęcych nasyconych, które są zawarte w tłustych gatunkach mięs i wędlin. Najlepiej tłuszcz ten zamienić na ten pochodzący z olejów roślinnych oraz ryb morskich, które zawierają korzystne dla organizmu kwasy nienasycone. Ważnym składnikiem diety powinna stać się oliwa z oliwek. Najlepszym sposobem przygotowania potraw jest gotowanie na parze i duszenie.   

 

Jadłospis osoby chorej na cukrzycę powinien być również bogaty w białko, które jest cennym budulcem tkanki mięśniowej. Zapotrzebowanie na białko u cukrzyków zwiększa się o około 50% w stosunku do osób zdrowych. Jego źródło stanowią chude mięso, ryby, jajka, rośliny strączkowe i nabiał. Zwiększona ilość białka pozwala na redukowanie zbędnej tkanki tłuszczowej ze względu na to że składnik ten przyspiesz przemianę materii. Dieta powinna uwzględniać odpowiednie zapotrzebowanie na witaminy i składniki mineralne, których podaż powinna być pokryta spożyciem warzyw i owoców. Ich ilość nie powinna być niższa niż 350g na dobę.

 

Specjalista podpowiada:

 

W przypadku cukrzycy  - i to zarówno pierwszego jak i drugiego stopnia dieta ma kluczowe znaczenie zarówno w kwestii utrzymania odpowiedniej masy ciała jak i w kwestii uniknięcia gwałtownych skoków poziomu glukozy we krwi.

Nieleczona cukrzyca skutkuje pogorszeniem stanu zdrowia, szczególnie retonopatią, nefropatią i stopą cukrzycową.   


Czy wiesz, że..

Kilka minut ćwiczeń w tygodniu zmniejsza ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2?

 

2016-01-22

więcej...>

Żylaki przez tryb życia

Powstawanie żylaków jest dziedziczne. Brak aktywności fizycznej oraz niezdrowy tryb życia zwiększa szanse ich powstania. Stanowią jedynie kosmetyczny defekt? Nic bardziej mylnego.
 

Zapowiedzą żylaków bywa uczucie ociężałych nóg, w szczególności po całym dniu pracy na siedząco lub stojąco. Następnym symptomem są obrzęki stóp i kostek, na których powstają tzw. pajączki – poszerzone do około milimetra naczynka krwionośne w kolorze niebieskim bądź brunatnoczerwonym. Brak ruchu, słabe mięśnie oraz uszkodzone zastawki powodują cofanie się krwi. Jej ciśnienie wzrasta, coraz bardziej naciskając na ściany żył w nogach. Krew pod własnym ciężarem opada i gromadzi się w żyłach powodując rozdęcie ich ścian. W momencie, gdy żyły się rozszerzają, nie wracają już do swojego pierwotnego stanu. Nieleczone żylaki prowadzą do przewlekłej choroby żylnej, która może powodować ból, owrzodzenie podudzi oraz zakrzepicę.

 

Specjalista podpowiada
 

Żylaki wymagają leczenia. Prowadzi się ją na kilka sposobów. Leki doustne działają ochronnie na naczynia włosowate. Wzmacniając je, przywracają żyłom elastyczność. Wspomagają też przepływ krwi przez żyły, co sprzyja likwidowaniu obrzęków. Maści, kremy i żele łagodzą skórę obolałych  nóg. Redukują opuchliznę, mrowienie oraz bolesne skurcze mięśni. Kolejnym sposobem redukującym rozwój żylaków jest terapia uciskowa – kompresoterapia. Wykonuje się ją za pomocą leczniczych pończoch lub rajstop. Ucisk usprawnia pracę zastawek, ograniczając rozszerzanie się żył. Specjalne rajstopy i pończochy wspomagają przepływ krwi, „masując” nogi przy każdym kroku. Ich skuteczność uwarunkowana jest odpowiednim dobraniem rozmiaru. Powinny być zakładane rano, przed wstaniem z łóżka, w pozycji leżącej. Jeżeli ubieramy je w innych porach dnia – należy na kilka minut unieść nogi do góry.


Czy wiesz, że..

W Polsce z powodu żylaków cierpi prawie 40% mężczyzn i 50% kobiet.

 

2016-01-08

więcej...>